Wat je denkt te zien

Wat je denkt te zien
Wat je denkt te zien

Vooringenomen


In het park, op een bankje
half in de schaduw van een boom
zat een man te eten


een halve lunch en een hele wereld
om zich heen die keek
Plastic tasje, blikje bier
een fiets die nog na pruttelde
van elektrische dromen

Je dacht: daar gaan we weer
rommel, rook, onverschilligheid


Maar toen hij opstond
bogen zijn handen zich als vogels
over kruimels en karton


het blikje verdween in het tasje
het tasje in de fietstas
Een knik naar niemand
en hij reed verder


alsof hij wist
dat iemand gekeken had
en ongelijk had gekregen.

Kijk ook een op deze pagina

Kijk hier om mijn boeken te bestellen