
De draler
Kijk, daar staat ie weer te dralen
voor het bankje in het park
alsof hij wacht op een geheim signaal
van een eekhoorn met een megafoon
Een kwartier lang deed hij niets
behalve alles
Hij keek naar zijn schoenen
alsof ze hem konden vertellen
waar de liefde woont
Misschien wacht hij op een meisje
wat ruikt naar drop en revolutie
of op een jongen met een skateboard
en een vooruitziende blik
Of op zijn moeder
die altijd te vroeg is
en toch te laat
Of op zijn oom
die bij de bushalte
altijd doet alsof hij James Bond is
maar dan met een boodschappentas
vol prei en mislukte dromen
Want bij de bushalte
op je oom wachten
is niet stoer
Dat weet iedereen
Behalve ooms
En dan ineens beweging!
Hij loopt niet
Rent niet
Zweeft niet
maar loopt gewoon
alsof hij een afspraak heeft
met het toeval
Wie hij zag?
Niemand weet het
Misschien was het God
vermomd als postbode
of gewoon iemand met een glimlach
die zei:
‘Hé, jij daar,
je bent precies op tijd.’
Tekening @marionsmit