Wereldreizigers
In het park zitten twee jongens
op het bankje dat allang niet meer weet
hoe de seizoenen kunnen ruiken
Met hun duimen trekken ze vele
continenten voorbij
een wereld in hapklare brokken
achter glas
Verderop loopt een man
in een blauwe jas
met een rugzak groot genoeg
voor een omweg van een jaar
Hij reist op de ouderwetse manier
met de wind in zijn kraag
de zon in zijn schoenen
en af en toe een vraag
aan een vriendelijk gezicht
Geen telefoon
Hij heeft genoeg
aan verdwalen
op plekken zonder bereik
aan de weg die altijd ergens heen gaat
aan mensen die zeggen
Kom maar, je kunt hier wel slapen
Zo trekken ze alle drie de wereld rond
de jongens naar nergens
op volle snelheid
de man naar overal
in wandeltempo
En het bankje
dat ziet het gebeuren
en houdt haar adem niet in.
Die heeft dit allemaal
al zo vaak
voorbij zien gaan
Kijk ook eens hier
Mijn boek kan je hier bestellen
