Eerst Pinksterdag besloten wij naar de film ‘Rocketman te gaan en i.p.v. met de bus of fiets zijn we lopend vanaf Overvecht naar het Jaarbeursplein gegaan. Het idee was prima en het weer nog beter. Wanneer je wandelt zie je meer, ook de dingen of dieren die je eigenlijk niet wilt zien, maar toch ook bij de stad horen. Net voorbij het groot winkelcentrum van Overvecht zien we bij het stadsverwarmingsgebouw twee ratten op het gemak tussen de struiken struinen. Ik kijk er even naar en bedenk mij dat ik vroeger aan het Zwarte water ratten met een luchtbuks dood schoot. Die heb ik nu niet bij me, dus lopen wij maar weer door. Op de Einsteindreef passeren wij de RWZI Utrecht, deze Rioolwaterzuivering is net op de schop gegaan en volledig vernieuwd. Dit ging niet zonder slag of stoot. Ik werk bij het HDSR en ik weet hoe hard hieraan gewerkt is. We gaan verder en slaan linksaf het Zandpad op. Hier heb ik zoals iedereen de nodige herinneringen liggen. In de tijd dat ik voor de Provincie werkte deed ik daar oppervlaktewatermetingen. Ik moest op bepaalde punten in de provincie de waterstand meten. Dit gebeurde vanaf een ingemeten punt aan de waterkant en met een meetlint werd de de afstand van de kade tot aan het water gemeten en zo kon je dan de waterstand berekenen. Natuurlijk was zo’n punt ook aan het Zandpad tussen 2 boten geplaatst. Deze metingen voerde ik altijd op vrijdagmiddag uit. De dames op de boot boden mij vrijwel altijd een drankje aan, die ik dan ook meestal op de leuning van de brug tijdens een gesprek met ze opdronk. Ik werd dan ook regelmatig aangesproken door bekenden die daar ‘toevallig’ moesten zijn en mij daar gezien hadden. Wanneer ik antwoordde dat ik daar voor mijn werk was, werd er altijd een beetje naar mij gekeken van ‘dat zal wel’ en op mijn vraag wat zij daar dan deden kreeg ik vaak maar een vaag antwoord.
Al mijmerend wandelen wij verder en lopen over de Rode Brug langs het oude politiebureau en het Leugenaarsbankje. De tekst op die bank van Ingmar Heytze wil ik jullie niet onthouden.
Het maakt me niet uit wat je hier hebt gehoord. Ze zeggen maar wat ze willen, daar ga ik niet in treden. Ik weet alleen dat het allemaal niet waar is of in elk geval niet allemaal. Dit zijn de feiten: de leugens en de waarheid lopen naast elkaar de stad uit, richting Zandpad. Zegt de leugen: ‘ik was niets van plan. Vraagt de waarheid: ‘Mag ik in het midden lopen?
Wanneer je wandelt zie je veel en via het Ondiep en de Amsterdamsestraatweg belanden wij aan het opnieuw aangelegde singel ter hoogte van het Paardenveld. Langs de singel is een prachtig wandelpad aangelegd en in de verte zie ik de gevlekte uitstulping van het nieuwe imposante Hoog Catharijne. ‘Zie ik dit nu goed, er lijkt wel een kruis bovenop het roze, blauw en grijs ‘gevlekte’ gebouw te staan?’ Wanneer ik dichterbij kom blijkt dit het hijswerk van het glazenwassersbakje te zijn. Ik heb er vele fantasieën op los gelaten omdat dit gebouw zich er voor leent. Het heeft zich als het ware als een groot schip over de singel tussen Hoog Catharijne gewrongen. In het begin moest ik aan dit gebouw wennen, maar ik ga het steeds mooier vinden en bij Utrecht horen. We wandelen door naar de Oudegracht en gebruiken daar wat op een terras aan de werf. Ik geniet naar boven kijkend van de gebouwen zoals Hotel Kasteel van Antwerpen en de aangrenzende gebouwen. Ik realiseer mij steeds weer dat ik in een prachtige stad woon. Na een paar drankjes vertrekken wij richting Jaarbeurs, want dat is waar ook, door alle schoonheid zou je bijna vergeten dat wij onderweg zijn voor een bezoek aan de bioscoop.
Van Overvecht naar het Jaarbeursplein
Verrast door de ratten die hier eigenlijk niet zouden moeten zijn
Over het Zandpad waar je nu wel gezien mag worden
Net over de Rode Brug het oude politiebureau waar je tijdelijk kon worden opgeborgen
Vlak daarvoor de Leugenaarsbank voor jonge en oude leugenaars
Een overdekte bank waar je alles kwijt kan, leugens en verhalen van oude overwinnaars
Soms zijn ze waar maar vaak erg sterk, ze zorgen voor een lach of een lange discussie
Elke dag of later komen zij weer terug, ook al eindigde het laatste gesprek in een kleine ruzie
Ruzies, discussies ze horen erbij en een kleine ruzie zal de vriendschap nooit verstoren
Vaak zijn ze rustig, er wordt wat gelachen, praten zij luid dan kan je ze twee straten verder horen
Via het Ondiep en de Straatweg kom je aan het nieuw aangelegde singel terecht
Het nieuwe singel is één van de parels van Utrecht
Utrecht mijn stad waar van alles gebeurt, goed en slecht
We zeiken over het mozaïek van het Vredenburg en de tram omdat hij nog niet aankomt in Utrecht
Maar stiekem zijn wij verschrikkelijk trots op ons stadje met zijn grachten en de Dom
Utrecht zit in je bloed, je hart en je hoort oan het proaten wel of je hier vandoan komp
Heb je genoten van dit verhaal, lees mijn boek dan eens. De opbrengsten van het boek gaan naar de YWC KLINIEK.
Het boek is te bestellen op:
https://www.boekenbestellen.nl/boek/toon-de-woordenbende/31401
We zeiken over het mozaïek van het Vredenburg en de tram omdat hij nog niet aankomt in Utrecht
Maar stiekem zijn wij verschrikkelijk trots op ons stadje met zijn grachten en de Dom
Utrecht zit in je bloed, je hart en je hoort oan het proaten wel of je hier vandoan komp
Heb je genoten van dit verhaal, lees mijn boek dan eens. De opbrengsten van het boek gaan naar de YWC KLINIEK.
Het boek is te bestellen op:
https://www.boekenbestellen.nl/boek/toon-de-woordenbende/31401
