Slijtage van het benul

Tijdens een etentje met een goede vriend, vertelde hij over zijn overleden moeder. Zijn moeder was voor het overlijden aan het dementeren. Alleen gaf zij er een andere betekenis aan. Wanneer mijn moeder het over dementie had vertelde hij, dan zei ze “ik lijd aan slijtage van het benul”.

Het liet mij niet meer los. Het was zo’n mooie beschrijving van dementie. Daar moest ik gewoon wat mee doen. Stel je toch eens voor, je wordt ouder, je kinderen komen langs en vragen: hoe is het nu, ouwe? Je zegt dan: ah jongen wat slijtage aan heupen en de knieën en verder nog wat slijtage van het benul. Geweldig toch? De ziekte wordt er niet minder om, maar het klinkt zoveel minder en bijna vrolijk. De combinatie van zijn verhaal en mijn fantasie heeft mij gebracht tot het volgende korte gedicht.

Slijtage van het benul

Ik lijd aan slijtage van het benul, vertelde zij
Dementie klinkt negatief, want mijn gedachten zijn vaak nog vrij

Wanneer het tijdelijk anders is, dan is mijn benul even van de leg
Ik heb geen idee van tijd, omgeving of mensen om mij heen, alles om mij heen lijkt dan even weg

Met één vingerklik, ben ik weg en daar waar ik niet wil zijn
Ik weet  niet of ik hier hoor en ik weet ook niet wie jij bent, heb je wel goede bedoelingen met mij? Ben ik angstig? Geen idee. Misschien voel ik mij juist fijn?

Met een zelfde vingerklik ben ik weer terug, dan weet ik weer wie je bent en voel ik mij veilig
Die momenten koester ik, dan wil ik bij je zijn en houd ik je vast, heel stevig

Slijtage kan snel gaan of heel langzaam
Maar slijtage van benul maakt iets engs soms aangenaam

Dit is één van de vele Woordenbendes uit mijn bundel ‘Toon de Woordenbende’

Dit boek is te bestellen bij: 

https://www.boekenbestellen.nl/boek/toon-de-woordenbende/9789082992106


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *