En dan weer
Je loopt een andere route
gewoon omdat het kan
De dag hangt losjes om je heen
tot de wereld je opnieuw iets toefluistert
Daar, tussen gras en bedachtzaamheid
een onderbroek, een eenzame sok
ingevlochten met een takje
alsof de natuur
een merkteken achterlaat
Voor later, voor jou
Je denkt aan de logica van verloren dingen
aan verhalen die alleen bestaan
als iemand ze verzint
Een spoor van iets
passie, verwarring, dronkenschap
of slechts een hand die vergat wat hij vasthield
Misschien is het een groet van de stad
een klein mysterie wat je mag bewaren
Je kijkt nog even
Dan loop je door
