Het is weer zover, plotseling zit ik in Dali’s atelier. Dali is op zijn gemak bezig met zijn nieuwe werk. ‘Waar ben je mee bezig jongen?’. Dali kijkt opzij met een blik van: verrek hij is er ook weer. ‘Ik ben bezig met De Weke Uurwerken’, antwoordt hij. Ik kijk hem vragend aan en Dali gaat verder. ‘De Weke Uurwerken staan symbool voor het verlopen van de tijd, waarmee het geheugen langzaam verdwijnt richting het mysterieuze einde’.
Ik laat zijn uitleg op me inwerken en verbaas me over het gemak waarmee hij schildert. Hij is halverwege en hij weet al precies hoe het eindresultaat er uit gaat zien.
‘Dat uurwerk zag ik voor me toen ik een stuk Camembert at’, gaat Dali verder. ‘Doordat ik de klok zacht maak, druipt het uurwerk als het ware het horloge uit. Hierdoor wordt de functie van de klok onmogelijk gemaakt en kan ik verwijzen naar het oneindige’.
Ik kijk hem wat meewarig aan. ‘Eigenlijk ben jij stapel gek’ zeg ik. Dali kijkt verbaasd en begint te gniffelen. ‘Dat vind ik ook hoor, maar wanneer ik dit openlijk uit, word ik door Gala tot de orde geroepen. Geloof mij, zonder Gala had ik mijzelf al krankzinnig laten verklaren’. Hij vertelt het alsof dat een dood normale zaak is. Ik blijf mij verbazen over deze openheid. Maar Dali weet ook wel dat niemand mij serieus neemt, wanneer ik zou gaan vertellen wat ik hier allemaal te horen krijg.
Ik merk op dat hij mieren op een horloge aan het schilderen is. ‘Wat is daar nu weer de betekenis van’, vraag ik. ‘Die mieren duiden op de dood, het verval en een immens seksueel verlangen’, gaat hij verder. Ik begin te lachen. ‘Dali jij bent geniaal, jochie, waar haal je het vandaan’.
‘Dat dialect van jou is raar’, antwoordt hij weer. Hij loopt weg en komt even later terug met Camembert en wijn. ‘Het is tijd geworden om te genieten’, zegt hij. ‘Sorry Pik, ik drink niet en eet geen kaas’, reageer ik. ‘En dan zeg jij dat ik stapelgek ben?’ antwoordt Dali smalend. Ik wil gevat antwoorden maar ik word gewekt door een zeurende wekker waarvan het uurwerk niet is uitgelopen.
Weke uurwerken en een langzaam verdwijnend geheugen
Alleen een genie kan dat verhaal met kleurige kwasten vertellen
Een klok met een een uurwerk van Camembert die de tijd laat versmelten
De dood, verval en seksueel verlangen uitgebeeld door mieren
Zij zijn gecreëerd met een kleine kwast en creatieve gedachten
Een verhaal verteld om de tijd voorgoed uit te schakelen
Verlang naar het mooie en leef met het verval om de dood voorgoed uit te stellen
Zo zal iedereen die naar dit doek kijkt zijn eigen verhaal verzinnen