Ik was tussen de 8 en 12 jaar en in die periode was het vanaf april elk weekend raak. Dan vertrokken wij elke vrijdagavond naar camping De Konijnenberg in Harderwijk. Als ik dan uit school kwam en die ouwe de auto zag inpakken, dacht ik pffft daar gaan we weer. Ik vond er nooit zo veel aan, ik kon mij er wel vermaken maar ik was meer een straatjong dan een campingkind. Op de camping gelden regels en ik was niet zo van de regeltjes. De regels van de straat pasten mij beter.
Of ik nu wilde of niet, elke vrijdag vertrokken wij naar Harderwijk. Wij waren niet de enigen die op het campingveld stonden, samen met een bekende Utrechtse familie stonden wij bij elkaar. Mijn vader was goed bevriend met deze familie en eerlijk is eerlijk, zij waren op die camping graag geziene gasten. De oorzaak hiervan was niet het geld wat zij meebrachten, want die familie had maar net geld genoeg om heen en weer te rijden naar Harderwijk en ze zaten vaak op zwart zaad. Hun humor was beter dan die van de gemiddelde cabaretier tegenwoordig, met humor en creativiteit kwamen zij er wel. Die gasten dronken graag een biertje. Maar hoe regel je dat als je geen geld hebt? Ze vulden een flesje bier met water en gingen aan een tafeltje op het terras zitten. De lol die zij hadden en de gezellige uitstraling trok altijd mensen aan die wel bij die groep wilden horen. Zonder ook maar één cent uit te geven kwamen ze toch aan hun biertje. Vaak werden ze uitgenodigd voor een borrel en een hapje bij die nieuwe ‘vrienden’, zo werd er aan eten ook niet veel uitgegeven.
Maar jezelf het hele weekend alleen op de camping bezighouden was het ook weer niet voor deze stadsmensen. Op zaterdag vertrokken we dan met een auto of vier naar het plaatsje Harderwijk. Ze vlogen met zijn allen op zo’n palingtentje af en vertrokken met een tas vol paling. Ik heb ze nooit zien afrekenen. Dat kan natuurlijk komen omdat wij op gepaste afstand moesten blijven staan. Het kan best zijn dat er was afgerekend. Paling los in een tas zal wel veel goedkoper dan paling met een krant eromheen. Maar goed, ze liepen altijd gierend van de lach weg. Op een dag liepen we een kledingwinkel binnen. Ineens roept één van mijn vaders vrienden mij bij zich. Trek dit jasje eens aan jochie, zegt hij tegen mij. Ik pas een mooi en veel te duur jasje en het paste mij perfect en ik vond hem nog mooi ook. Ik had het jasje nog geen twee seconden aan en uit het niets begint die vriend tegen mij te schreeuwen ‘vuil kolerejong en nu donderstaal je de winkel uit anders sla ik je er uit.’Ik rende jankend de winkel uit met dat jasje aan natuurlijk. Terwijl ik buiten nog stond te huilen kwam het hele koor gierend van de lach naar buiten. Die ouwe van mij kwam zichtbaar blij naar mij toe en vroeg: waarom huil je nou? Je hebt toch een mooie jas gehad? Ja, maar hij was boos op mij, ik wees naar de vriend van mijn vader. Ach, zei die ouwe, je weet toch dat hij een oude chagrijn is. Ik knikte en was blij dat mijn vader zo’n mooi jasje had ‘gekocht’. Later begreep ik dat het gewoon een manier van stelen was. Ik vraag mij nog steeds af of je op die manier wel moet overleven. Het is een manier van overleven waarin alles met humor werd opgelost. Dat is misschien ook wel waarom ik er een pleurishekel aan had om elk weekend naar de camping te gaan.
Elke vrijdag na schooltijd keek je er naar uit, zaterdag en zondag de hele dag voetballen
Maar na één april stond de auto klaar om Harderwijk binnen te vallen
Die camping, niet mijn idee, maar het was zo goed voor de kinderen
Net genoeg geld voor benzine, nooit voor eten en drinken, dat verdienden ze met sjoemelen
Een lach, een kwinkslag en nieuwe vrienden zorgden voor drank en eten
Het eerste biertje smaakte naar water, maar de volgende naar echt bier
Lol maakten zij met niets en tegen etenstijd vroeg er altijd wel een ‘vriend’: eet jij hier?
Paling werd gekocht zonder krant er omheen vanwege de honderd procent korting
Die paling verdween gewoon in een grote tas en ook een jas die paste, was een goedkoop ding
Die camping in Harderwijk veranderde tijdens het weekend in een volkswijk uit Utrecht
Al onze tenten vlak naast elkaar opgezet, je kon zo gemakkelijk bij elkaar terecht
Opvoedkundig voor ons was het misschien niet altijd correct
Maar de les die ik leerde over vriendschap werd alleen op de camping verstrekt
Heb je genoten van dit verhaal? Je kunt al mijn verhalen lezen in mijn boek ‘Toon de Woorden bende,
https://www.boekenbestellen.nl/boek/toon-de-woordenbende/9789082992106
