De lentezon
Je kent het wel eind maart, begin april, de zon schijnt door de ramen en je wordt overvallen door een heerlijke warmte. De voorjaarszon die laag aan de hemel schijnt en je achter het glas een heerlijk behaaglijk gevoel geeft. Alles in je brein geeft aan dat het de mooiste dag van het jaar is. Je opent de deur en voelt de warmte van de zon, vermengt met een heerlijke frisse wind.
Wonend in Nieuwegein kijk ik uit op de eindhalte van de tram Nieuwegein Zuid en ik zie deze tram weer richting Utrecht vertrekken. Mijn gedachten vertrekken direct naar Utrecht, De Dom, de Oudegracht en de mensen in Utrecht. De humor, het cynisme en hartelijkheid waar ik als krantenbezorger mee te maken kreeg op de Oudegracht en omstreken. Iedere kerel die op zaterdagochtend met een enorme bos bloemen door de stad loopt, krijgt binnen no time de opmerking “jij hebt zeker wat goed te maken”.
Vroeger liep ik samen met mijn vader op zaterdag naar de binnenstad vanaf het Zwarte Water. De binnenstad van Utrecht was in die tijd nog niet zo rijkelijk bedeeld met terrasjes. Voor die ouweheer van mij maakte dat niets uit. Hij zat toch veel liever binnen in de kroeg, daar verstond hij de kunst om met wat humor en uitgekooktheid een ander te laten trakteren op een biertje. Want wanneer je geen geld hebt maar wel dorst, moet je slim zijn, zei hij altijd. En op dat gebied was die ouwe van mij slim zat. Door het bezorgen van de kranten vroeg in de morgen en de vele wandelingen met die ouwe in de binnenstad krijg je zonder dat je er erg in hebt, veel liefde voor de mooie stad Utrecht mee.
De balkondeur open, niet voor het eerst dit jaar
Maar wel langer open dan dicht, op de eerste mooie dag in het voorjaar
Jij zet fruit op het balkon, naast de hyacinten die nog wachten op de zon
De frisse buitenlucht vermengt met het geluid van de drukke A-Twee
Het stroomt naar binnen toe, in golven van gesuis en frisheid, alles komt gezellig mee
Na een klein halfuurtje wordt het dan toch fris
Het maakt geen reet uit, want het voorjaar is echt bij ons binnen geweest
De deur is dicht en ik kijk naar buiten, niet eens zo ver weg
Daar staat de tram in mijn zicht, die vertrekt straks van hier naar Utreg
Daar waar ik gelukkig ben en geniet van de Dom, de Oudegracht die uitloopt op de Vecht
Utrechters, een volk van zeikerds, cynisch, hard maar ook eerlijk en oprecht
Zaterdag op de gracht een bossie bloemen voor vijf euro, ooit was dat twee knaken
De gracht vol bloemen, zij die de nacht hebben doorgehaald, weten hoe daar te geraken
Jochie wat kost een mooie bos? Voor jou drie knaken, omdat je wat goed hebt te maken
Het bloemenjochie, vroeg in de morgen nog fris, reageert op een gevatte manier
Man, doe niet zo moeilijk, het kost je minder dan dat vat bier
Dat vat dat je deze nacht hebt leeg gezopen
Het koele briesje warmt weer op, de hemel wordt blauw en het slechte weer is weggeslopen
De jasjes gaan uit, met mooi weer heb je dat al snel
Geen plek aan de gracht te vinden, elk tafeltje is steeds weer bezet door een ander stel
Utrechtse onzin, het gezeik en de humor, ze komen en gaan
Kijken naar lekkere mokkels, oude wijven, jammer dat die eersten je niet meer zien staan
Daarom is het fijn om aan het eind met een bossie naar je eigen wijfie te gaan
Heb je genoten van dit verhaal, lees mijn boek dan eens. De opbrengsten van het boek gaan naar de YWC KLINIEK.
Het boek is te bestellen op:
https://www.boekenbestellen.nl/boek/toon-de-woordenbende/31401
Heb je genoten van dit verhaal, lees mijn boek dan eens. De opbrengsten van het boek gaan naar de YWC KLINIEK.
Het boek is te bestellen op:
https://www.boekenbestellen.nl/boek/toon-de-woordenbende/31401
