Ode aan een lege koelkast en een volle wijnkaart
Mijn vrouw, o muze van proseccoen patatas bravaszit alweer drie uurop een zonovergoten terrasZe lachtZe klatertZe nipt met stijlIk, de
Mijn vrouw, o muze van proseccoen patatas bravaszit alweer drie uurop een zonovergoten terrasZe lachtZe klatertZe nipt met stijlIk, de
In het gras van een gewone dag stond hij een jongen op een oorlogsbunker alsof hij daar altijd had
Soms gebeurt hetJe loopt door je wijk, niets aan de handTot je oog blijft haken aan ietsDat daar niet hoort
een collega vertelt over zijn demente schoonmoeder die het vanwege corona niet lang meer zou maken …
Als eerste geselecteerd door onzeeigendom om mijn liefde voor de Dom voor te dragen. …
een gedicht over een uitgestorven Utrecht in de corona tijd. En over de verbroken stilte. …
Elke dag zie ik het bankjelangs het veld, bij het paddat boodschappen en mensenvan wijk naar winkel brengt Vandaag zit
En dan weerJe loopt een andere routegewoon omdat het kanDe dag hangt losjes om je heentot de wereld je opnieuw
En nu dit:Achter het hekTussen steen en stilte ligt een broekAchteloos achtergelatenAls een geheim dat te groot werd om te
Bij mij aan de overkant staat een bankje aan de rand van een veld waar het gras lijkt altijd te
Hokjesgeest Al die hokjes, je kon er ooit in wonen Ouderen lieten jongeren doorstromen Ineens wilde er niemand meer wonen
Gedicht na aanleiding schilderij van Mario Smit …
Mijn jeugd in hoograven en het hangen in het clubhuis Stuffi. …